Θεματικές επιδράσεις ή επιπτώσεις της τοποθέτησης σκιών στο πρόσωπο ενός χαρακτήρα;

Συμφωνία Νο. 7 στο C major για το Harpsichord and Strings - Mieczysław Weinberg

Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό είναι θέμα εδώ, καθώς δεν πρόκειται για ένα συγκεκριμένο manga ... ή ακόμα και συγκεκριμένα για το manga, αλλά για τα κόμικ γενικά.

Η χρήση της σκιάς είναι σημαντική για τη μεταφορά πολλών διαφορετικών πραγμάτων ... διάθεση ενός ατόμου, σκηνικό ή απλά για δραματικό αποτέλεσμα. Αναρωτιέμαι συγκεκριμένα, σε κοντινό πλάνο ενός προσώπου στην κλασική θέση 3/4, Ποια είναι η διαφορά εάν το πρόσωπο έχει σκιά στο προσκήνιο έναντι της πλευράς φόντου;

Για αυτό υποθέστε ότι η μόνη διαφορά στο σχέδιο είναι η τοποθέτηση της σκιάς, η έκφραση της θέσης και η ποσότητα ή η επιφάνεια που καλύπτεται στη σκιά είναι τα ίδια. Η μόνη διαφορά είναι η σκιά στην πλευρά που βλέπει στον θεατή έναντι της πλευράς που βρίσκεται μακριά από τον θεατή.

Εδώ είναι το κακώς σχεδιασμένο παράδειγμα αυτού που σκέφτομαι στο μυαλό μου:

Εγώ δοκιμασμένος για να σχεδιάσετε μια ουδέτερη έκφραση αλλά και οι δύο φαίνονται αναστατωμένοι ... οπότε προσπαθήστε να μην βασίσετε την απάντηση στην έκφραση του προσώπου, απλώς στην τοποθέτηση σκιών.

Ποιες είναι οι θεματικές διαφορές / διάθεση / συναισθηματική απόκριση στο κοινό κατά τη χρήση αυτών των μοτίβων φωτισμού;

Στην πραγματική ζωή, η σκίαση σε ένα πρόσωπο (ή οπουδήποτε στο ανθρώπινο σώμα, ζώα, φυτά και άψυχα αντικείμενα) είναι απλώς μια περίπτωση της κατεύθυνσης του φωτός που το χτυπά. Στην απεικόνιση, ο ρεαλιστικός τρόπος είναι πιο συνηθισμένος: το mangaka ή το animation στοχεύει να τονίσει και να σκιάσει σύμφωνα με την πηγή φωτός στη σκηνή.

Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, μια σκίαση που δεν βασίζεται κυρίως στην τοποθέτηση της πηγής φωτός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μεταφέρει συναίσθημα ή έλλειψη αυτής. Η πιο κοινή ποικιλία είναι να σκιάσετε το μέτωπο και την περιοχή των ματιών του προσώπου ενός χαρακτήρα. Αυτό είναι εν μέρει ακριβές για την πηγή φωτός, υποθέτοντας ότι η πηγή φωτός προέρχεται γενικά από ψηλά: θεωρώντας ότι ένας χαρακτήρας που είναι θυμωμένος, αναπνέει, σχεδιάζει κάτι κακό, λυπημένος, απογοητευμένος, ανησυχημένος ή αναισθητοποιημένος μπορεί να γείρει το κεφάλι τους προς τα κάτω. Ωστόσο, ο κύριος σκοπός του είναι να γνωστοποιήσει ότι τα συναισθήματα του χαρακτήρα δεν αποκαλύπτονται αυτήν τη στιγμή, προκειμένου να δημιουργηθεί αγωνία (δηλ. "Τι σκέφτεται ;!" ή "Πώς θα αντιδράσει ;!"). Το να σκιάσει αυτή την περιοχή δείχνει ότι ο χαρακτήρας καλύπτεται από ένα συναίσθημα, αλλά το κοινό δεν έχει ακόμη δείξει τι ακριβώς είναι αυτό το συναίσθημα. Συχνά, ο χαρακτήρας θα τραβήξει δραματικά το κεφάλι του μετά το εφέ, αφήνοντας το κοινό ξαφνικά να γνωρίζει τι σκέφτηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου προς τα κάτω.

Δεδομένου ότι τα μάτια μεταφέρουν το μεγαλύτερο συναίσθημα, είναι δυνατόν να επιτευχθεί αυτό μόνο με τη σκιά της περιοχής των ματιών. Εναλλακτικά, είναι επίσης κοινό να επιτύχετε το ίδιο αποτέλεσμα χρησιμοποιώντας απλά τα κτυπήματα του χαρακτήρα για να καλύψετε προσωρινά τα μάτια του.

Στο manga, υπάρχει επίσης μια πρακτική της χρήσης μιας σκιάς που μπορεί να αντισταθεί στην τοποθέτηση της πηγής φωτός. Εάν το πρόσωπο είναι ως επί το πλείστον σκοτεινό, ο χαρακτήρας αισθάνεται κακές ή σκοτεινές σκέψεις που δεν έχουν δείξει στους άλλους χαρακτήρες (μόνο το κοινό μπορεί να δει ότι τα συναισθήματα του χαρακτήρα καλύπτονται από μια "μάσκα" σκοταδιού. Οι άλλοι χαρακτήρες η σκηνή συνήθως δεν μπορεί να ανιχνεύσει ότι το πρόσωπο είναι σκοτεινό). Εναλλακτικά, ένας χαρακτήρας μπορεί να εμφανιστεί με σκοτεινή σκίαση, εάν το κοινό υποτίθεται ότι υποθέτει ότι σκέφτεται κάτι κακό, αλλά αργότερα θα αποκαλυφθεί ότι ήταν απλώς σε βαθιά σκέψη / μάτι πάνω σε κάτι / μπερδεύει κάτι / ανησυχεί για κάτι που δεν σχετίζεται με το τρέχον θέμα της σκηνής. Ένα άλλο νόημα είναι η απεικόνιση του χαρακτήρα ως απειλητικό ή πιθανώς τρομακτικό.

Μία κοινή χρήση της σκίασης του μετώπου είναι η έκφραση αγωνίας, θανάτωσης ή απόλυτου σοκ. Αυτό μπορεί να σχεδιαστεί με κάθετες γραμμές σε συνδυασμό με ή αντί για σκίαση.